|
O rasie
Wzorzec rasy Jack Russell Terrier
Jack Russell Terier to mały bardzo inteligentny i wszędobylski, lubiący dobrą zabawę piesek ;) odważny, wesoły,towarzyski ,aktywny , chętnie i bardzo szybko się uczy różnych sztuczek .Ale, bywa uparty i dominujący ,dlatego, nie jest to pies dla każdego. Jack Russell terrier to duży pies w małym opakowaniu ;) Wymaga konsekwentnego cierpliwego, aktywnego, lubiącego długie spacery właściciela ;) oraz szkolenia, warto zapisać już 4-5 miesięcznego malucha do psiego przedszkola . Dobrze prowadzony , socjalizowany , szkolony od szczenięcia Jack Russell Terrier będzie doskonałym przyjacielem ,psem rodzinnym zrównoważonym i posłusznym . Jack Russell terrier to idealny pies do domu z ogrodem . Ze względu na swoje małe rozmiary może również mieszkać w bloku .Pod warunkiem że właściciele ,zapewnią mu odpowiednią dawkę ruchu na świeżym powietrzu .
Jack Russell Terrier nie jest tzw. psem kanapowcem. Russelle uwielbiają aportowanie bieganie i zabawę na świeżym powietrzu . Mogą wtedy dać upust swojej potrzebie ruchu i zabawy.
Jack Russell Terrier doskonale sprawdzi się w psich sportach .
Historia rasy Jack Russell Terrier Twórca tej rasy, John" Jack "Russell urodził się w Darthmouth w hrabstwie Devon w roku 1795. Zostawszy pastorem przeniósł się do swej parafii w Swymbridge także w Devon, gdzie przyszło mu spędzić większą część życia. Zapalony jeździec i myśliwy, którego pasją była hodowla i selekcja terierów. W roku 1873 został jednym z członków założycieli Kennel Clubu. Zmarł w roku 1883 w sędziwym wieku 88 lat. Podczas swoich studiów w Oxfordzie nabył pierwszego teriera: białą, szorstkowłosą sukę o imieniu Trump z łatami na głowie, którą dziś uważa się za wzorcowy egzemplarz rasy. Jack Russell dokonał licznych krzyżowań między różnymi rasami terierów użytkowych o umaszczeniu jednolitym lub różnobarwnym. Celem tych eksperymentów było doskonalenie cech użytkowych rasy, jej wygląd miał dla pastora drugorzędne znaczenie. Zgodnie z tą tradycją, krzyżowań z innymi rasami terierów dokonywano aż do naszych czasów. Próbowano także mieszać Jack Russell z innymi rasami psów, ale potomkowie nie byli już podobni do starego typu rasy i hodowcy zaniechali tych nieudanych eksperymentów. Po II wojnie światowej rasa ta cieszyła się rosnącą popularnością na kontynencie europejskim, szczególnie wśród myśliwych i jeźdźców.
Pastor John "Jack " Russell
Suczka Trump
JACK RUSSELL TERRIER Pochodzenie: Wielka Brytania Kraj utworzenia rasy: Australia Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.10.2000 Użytkowanie: terier pracujący, nadający się do norowania. Doskonały jako pies do towarzystwa. Klasyfikacja FCI: grupa 3 teriery sekcja 2 teriery małe Wymaga się prób pracy KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Jack Russell teriery wywodzą się z Anglii. Rasa powstała dzięki zabiegom czcigodnego Johna Russell. („Jack” jest zdrobnieniem imienia John – uwaga tłumacza). W latach 1800 hodował on i udoskonalał linię foksterierów, które na polowaniach biegły obok foxhoundów, wchodziły pod ziemię, wypędzały lisy i inną zwierzynę z ich nor lub kryjówek.
Powstały dwie odmiany psów o zasadniczo podobnym wzorcu z wyjątkiem pewnych różnic dotyczących wzrostu i proporcji ogólnych. Wyższy pies, o obrysie zbliżonym do kwadratu jest znany obecnie jako Parson Russell Terrier, zaś mniejszy o nieco wydłużonej sylwetce nazwany został Jack Russell terierem. WYGLĄD OGÓLNY: Mocny, energiczny i zwinny terier o silnej osobowości. Jego gibkie ciało jest średniej długości. Wyraz zapału, właściwa mu gorliwość łączą się z bystrością jego ruchów. Ogon może być przycinany, lub nie. Sierść gładka, szorstka lub drutowata. WAŻNE PROPORCJE: - ogólnie pies jest dłuższy niż wyższy; - głębokość klatki piersiowej mierzona od kłębu do mostka jest równa długości kończyn przednich, od łokci do ziemi; - obwód klatki piersiowej chwyconej za łokciami ma wynosić ok. 40 – 43 cm. CHARAKTER: Terier o żywym usposobieniu, czujny, ruchliwy, inteligentny, pełen temperamentu. Odważny, nieustraszony, przyjazny przy spokojnej pewności siebie. GŁOWA: Mózgoczaszka powinna być płaska, umiarkowanej szerokości, stopniowo zwężająca się ku oczom, a następnie ku kufie o dobrej objętości. Stop: dobrze zaznaczony, ale nie za wydatny. Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna. Kufa: mierzona od nosa do stopu powinna być nieco krótsza niż mózgoczaszka (odległość od stopu do guza potylicznego). Wargi dobrze przylegające o czarnej pigmentacji. Uzębienie: szczęka i żuchwa bardzo mocne, głębokie, szerokie o dużej sile chwytu. Zęby mocne. Zgryz nożycowy. Oczy małe, kształtu migdała o bystrym, przeszywającym spojrzeniu. NIE MOGĄ BYĆ wyłupiaste, powieki mają ściśle przylegać do gałki ocznej. Ich brzegi są czarno pigmentowane. Uszy bardzo ruchliwe, jędrne, guzikowate lub opadające. Policzki o dobrze zaznaczonej muskulaturze. SZYJA: Silna o czystym obrysie. Umożliwia swobodne noszenie głowy. TUŁÓW: Mieści się w prostokącie. Grzbiet prosty. Odległość od kłębu do nasady ogona jest nieco większa niż wysokość psa w kłębie. Lędźwie powinny być silne, krótkie i mocno umięśnione. Klatka piersiowa raczej głębsza niż szersza, z dobrym prześwitem od podłoża. Mostek znajduje się w połowie wysokości psa mierzonej od kłębu do ziemi. Żebra winny być dobrze uwypuklone od swej nasady, przy kręgosłupie. Na bokach spłaszczają się tak, że chwyciwszy za łokciami psa w obie dłonie możemy go objąć. Obwód powinien wynosić w przybliżeniu 40 – 43 cm. Rękojeść mostka ( przedpiersie ) uwypuklone tak, ze znajduje się wyraźnie przed stawem barkowym. OGON: W spoczynku może opadać. Gdy pies jest w ruchu winien się unosić. W przypadku gdy został skrócony, jego koniuszek ma znajdować się na poziomie wysokości uszu. KOŃCZYNY: Kończyny przednie: Łopatki dobrze pochylone ku tyłowi, nieprzesadnie umięśnione. Jako całość kończyny od łokci po ziemię proste, niezależnie czy oglądamy je od przodu, czy z boku. Ramiona dostatecznie długie i kątowane tak by łokcie znajdowały się pod tułowiem. Kończyny tylne silne i muskularne, w odpowiedniej proporcji do masy ciała w łopatkach. Stawy kolanowe dobrze kątowane. Śródstopia w swobodnej postawie, oglądane od tyłu są równoległe. Stawy skokowe nisko położone. Łapy okrągłe, o twardych opuszkach, nieduże, nie kierują się na zewnątrz, ani do wewnątrz. Palce średnio wysklepione. RUCH: Harmonijny, swobodny i sprężysty. OKRYWA WŁOSOWA: Sierść może być gładka, szorstka lub drutowata. Odporna na wpływy atmosferyczne. Nie może być korygowana ( skubana) aby nadać psy wygląd gładkowłosego lub o włosie drutowatym. Umaszczenie białe MUSI dominować, ze znaczeniami czarno podpalanymi, czarnymi lub rudymi. Te mogą być od jasnopłowych , po bardziej intensywne , kasztanowe. WZROST I WAGA: Wzrost: idealny: 25 – 30 cm. Waga: na każde 5 cm wysokości powinien przypadać 1 kg masy ciała. Pies o wzroście 25 cm powinien ważyć ok. 5 kg. Pies o wzroście 30 cm odpowiednio 6 kg. WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu są traktowane jako wady i ocenia się je w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i samopoczucie psa. Do poważnych wad zaliczyć należy: - brak typu teriera; - brak harmonii, niedostatek, lub przesada w odniesieniu do któregokolwiek z punktów wzorca; - mało wydajny, bądź wadliwy ruch; - nieprawidłowe uzębienie. Psy o widocznych wadach fizycznych, lub odchyleniach psychicznych powinny być dyskwalifikowane. UWAGA: Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w mosznie.
|
|